Asya’daki Büyük Hükümdarın Toprakları, İran İmparatorluğu, Özbekistan Ülkesi, Arabistan ve Mısır. (Etats du Grand-Seigneur en Asie, Empire de Perse, Pays des Usbecs, Arabie et Egypte.)

1753 tarihli.

Kenar boşlukları dahil 76,5×55 cm boyutlarında.

1 : 7500000 ölçek.

Sınırlar elle döneminde renklendirilmiştir.

Nadir harita…


Kondisyon: 9/10


Değerlendirme notu:

Robert de Vaugondy’nin 1753 tarihli muhteşem “Pers, Arabistan ve Osmanlı İmparatorluğu” haritası, İmparatorluğun zirvede olduğu dönemi gösteriyor. Harita Karadeniz’den Arabistan’ın en güney uzantısına ve batıya kadar, Pers’i de içerecek şekilde Hindistan’ın batısındaki Moğol İmparatorluğu’na kadar uzanan toprakları içerir.

Vaugondy, o dönemin en son coğrafi bilgilerini Fransızca ve Arapça yazılışları kullanarak birleştirmiştir. Haritada, Kızıldeniz ve Basra Körfezi’ndeki deniz tabanı sığlıklarını ve resifleri, dağ silsilelerini, gölleri, nehirleri ve tarihi bölgeleri içeren ayrıntılı bilgi sunulmaktadır. Sol alt köşede, son derece dekoratif bir başlık kartuşu, bir minder üzerinde oturan mağrur bir Osmanlı paşası ile karşısında oturan muhtemelen bir İran şahı veya bir Arap şeyhini tasvir etmektedir. Figürler, altın bir hilal ile taçlandırılmış bir kubbe altında oturmaktadır.  Sağ alt köşede ise beş mesafe ölçeği bulunmaktadır.

Harita, 1753 yılında Robert de Vaugondy tarafından çizilmiş ve Atlas Universal’ın 1757 baskısında yayımlanmıştır. Atlas Universal, gerçek gözlemlere dayalı olan ilk atlaslardan biridir. Bu nedenle bu harita (o dönem için) oldukça doğrudur ve çoğu şehrin adını doğru bir şekilde içerir.

Gilles (1688 – 1766) ve Didier (yak. 1723 – 1786) Robert de Vaugondy, 18. yüzyılın ortalarında Paris’te faaliyet gösteren harita yayıncısı, gravürcü ve kartograflardı. Baba ve oğul olan Vaugondy’ler, Sanson harita firmasının mirasçılarıydı. Firmanın bütün kaynaklarına hâkim olan baba-oğul sonrasında kendi büyük eserlerini üretmeye başladılar. 18. yüzyıl Paris’inde mevcut olan büyük kaynaklardan en doğru biçimde yararlanarak, her haritayı kendi üstün coğrafi bilgilerine, bilimsel araştırmalara, çağdaş kâşiflerin ve misyonerlerin günlüklerine ve doğrudan astronomik gözlem gibi kaynaklara dayandırdılar. Yine de, 18. yüzyıl Paris’inde coğrafi bilgi, özellikle kutuplar, Amerika’nın Pasifik kuzeybatısı ve Afrika ile Güney Amerika’nın iç bölgeleri de dahil olmak üzere keşfedilmemiş dünya bölgeleri hakkında son derece sınırlıydı.  Dönemin kartografları, haritalarındaki bilinmeyen alanları, coğrafik teorilerine dayalı spekülasyonlarla doldururlardı ve genellikle keşifçiler ve denizciler tarafından toplanan şüpheli birincil kaynak materyale dayanırlardı. Bu nedenle, Vaugondy’lerin de dahil olduğu 18. Yüzyıl haritacıları spekülatif coğrafyacılar olarak kabul edilirler. Bilineni bilinmeyeni doğrulamak için kullanmaya çalışan spekülatif coğrafya yaklaşımı, pek çok rekabeti doğal olarak beraberinde getirdi. Vaugondy’lerin diğer kartografçılarla, özellikle Phillipe Buache ile olan çatışmaları, her ikisinin de üyesi oldukları Academie des Sciences’e sunulan sayısız çelişkili belgelere neden oldu.

Spekülatif coğrafyanın dönemi, Captain Cook, Jean Francois de Galaup de La Perouse ve George Vancouver’ın 18. yüzyılın sonlarında yaptığı keşiflerle sona erdi. Didier öldükten sonra haritaları Jean-Baptiste Fortin tarafından satın alındı ve 1787’de Charles-François Delamarche’a (1740 – 1817) satıldı. Delamarche, Vaugondy haritalarından faydalandı, ancak aynı zamanda Vaugondy’nin mirasçısı olan Marie Louise Rosalie Dangy’nin mirasını gasp ettiği ve onu öldürmüş olabileceği düşünülmektedir.

Harita, Atlas Universel (Paris – 1757) içinden çıkmadır. Atlas Universal, Robert de Vaugondy firmasının en önemli eseridir. Atlas birçok açıdan devrim niteliğindedir; hem modern hem de tarihsel olarak geniş bir harita koleksiyonundan oluşur ve Vaugondy’nin “uygun, tam, birbirine uyan ve kullanışlı” ilkesini en iyi şekilde temsil eder. Olağanüstü kalitesiyle beğenilen bir eser olmasına rağmen, Atlas Universel, özellikle Philipppe Buache gibi diğer kartografçardan sert eleştiriler almıştır. 1757 ile 1788 arasında birden fazla baskıda yayınlanmıştır. 1786’den sonra yayımlanan son baskılar, Robert de Vaugondy firmasını ve Boudet’in yayın haklarını devralan Charles Delamarche tarafından yapılmıştır.